നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ പ്രണയം തിരിച്ച് കിട്ടുകയും, വീണ്ടും ഒരിക്കല് കൂടി അത് നഷ്ടമാവുകയും ചെയ്യുമ്പോഴുള്ള വേദന. അത് എത്രതോളം കഠിനമാണെന്ന് പക്ഷേ എന്ന ചിത്രം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.
ഇല്ലിക്കല് ഗ്രാമത്തിലെ പ്രാരാബ്ധങ്ങളും, കടബാധ്യതകളും ഉള്ള കുടുംബത്തിന്റെ ഏക പ്രതീക്ഷയാണ് I.A.S പരീക്ഷാഫലം പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന ബാലചന്ദ്രന് (മോഹന്ലാല്). വിവാഹപ്രായമെത്തിയ രണ്ട് സഹോദരികള്, കേസും, കടങ്ങളും കൊണ്ട് നട്ടം തിരിയുന്ന അച്ഛന് (കരമന), അമ്മ (സുകുമാരി),കളിക്കൂട്ടുകാരിയും, കാമുകിയുമായ നന്ദിനിക്കുട്ടി (ശോഭന), ഗുരുവും അതിലേറെ നല്ല സുഹ്രുത്തുമായ ഉണ്ണിയേട്ടന് (വേണു നാഗവള്ളി) എന്നിവരിലൊതുങ്ങുന്നു ബാലന്റെ ലോകം. കേസ് തോറ്റ അച്ഛന് ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നു. I.A.S ലഭിക്കുന്ന ബാലന്, കടം കേറി, വീട് ജപ്തി നടക്കുന്ന ഘട്ടം വന്നപ്പൊള് മറ്റ് മാര്ഗ്ഗങ്ങളില്ലാതെ, തന്റെ പ്രണയം നഷ്ടപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്, ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ സുഹ്രുത്തായ ഗോവിന്ദമേനോന് (സോമന്) വഴിയുള്ള വിവാഹാലോചനയ്ക് സമ്മതം മൂളുന്നു. തന്റെ മകള് രാജി (ശാന്തി കൃഷ്ണ) യുമായി ബാലന്റെ വിവാഹമുറപ്പിച്ച വിക്രമന് കോണ്ട്രാക്റ്റര് (തിലകന്), ബാലന്റെ കുടുംബത്തെ കടങ്ങളില് നിന്നും കര കേറ്റുന്നു. തന്റെ കുടുംബത്തിന് വേണ്ടി, പ്രണയം ത്യജിക്കാന് തയ്യാറാവുന്ന ബാലനോട്, "ഇങ്ങനെയൊരു ത്യാഗം ഈ ലോകത്ത് നമുക്കുമാത്രമേ ചെയ്യാന് കഴിയൂ" എന്ന് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറയുന്ന നന്ദിനിക്കുട്ടിയെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനാവാതെ ബാലന് ഇല്ലിക്കല് ഗ്രാമം വിടുന്നു.
വിക്രമന് കോണ്ട്രാക്റ്റര്ക്ക് ഈ വിവാഹം വെറുമൊരു കച്ചവടം മാത്രമാണ്. തന്റെ സ്വാര്ഥ താല്പര്യങ്ങള്ക്കായി ബാലന്റെ I.A.S പദവി ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുകയാണ് അദ്ദേഹം. രാജിയാകട്ടെ, ഭര്ത്താവിനെ അവഗണിച്ച് ക്ലബ്ബും, പൊങ്ങച്ചവും, പരദൂഷണവുമായി നടക്കുന്നു. കുട്ടികളുടെ കാര്യം നോക്കാന് പോലും അവര്ക്ക് സമയമില്ല. മദ്യപിച്ച് എത്തുന്ന ബാലന് "ബാത്ത് ടബ്ബില് വെള്ളം നിറച്ച് വെയ്ക്കട്ടെ. ഒന്ന് സുഖമായി ഉറങ്ങണം" എന്ന് പറയുമ്പോഴും, കിടപ്പറയില് രാജി മറ്റ് സ്ത്രീകളുടെ അവിഹിത ബന്ധത്തിന്റെ കഥ പറയുമ്പോഴും, ബാലനെത്തന്നെ സംശയിച്ച് തുടങ്ങുമ്പോഴും അവര് തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ അടിത്തറ ഇളകിയതായി നമ്മള് അറിയും. തന്റെ സുഹ്രുത്തിനു വേണ്ടി നിയമത്തിനെതിരായി പ്രവര്ത്തിക്കാന് പറയുന്ന വിക്രമനോടും, പിന്നെ രാജിയോടും എതിര്ക്കുന്ന ബാലന്, വീട് വിടാന് നിര്ബന്ധിതനാകുന്നു. താനെങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നത് എന്ന്, ഗോവിന്ദമേനോനോട് മാത്രം പറഞ്ഞ് ഒരു റിസോര്ട്ടില് തന്റേതായി മാത്രം കുറച്ച് ദിവസങ്ങള് ചിലവിടാന് ബാലന് തീരുമാനിക്കുന്നു.
റിസോര്ട്ടില് വച്ച് പരിചയപ്പെടുന്ന ഈനാശു (ഇന്നസെന്റ്) വുമായി കുറേ നല്ല നിമിഷങ്ങള്. ഇതിനിടെ വിക്രമന് വിവാഹമോചനത്തിനുള്ള പേപ്പറുകള് ഗോവിന്ദമേനോന് മുഖേന ബാലന്റെ കയ്യില് നിന്നും ഒപ്പിട്ടു വാങ്ങുന്നു.അപ്രതീക്ഷിതമായി അതേ റിസോര്ട്ടില് താമസിക്കാന് നന്ദിനിക്കുട്ടിയും എത്തുകയും, അവര് തമ്മില് വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു. നന്ദിനിക്കുട്ടി ഒരു വലിയ എഴുത്തുകാരിയായി. എങ്കിലും ഒറ്റയ്ക്കുള്ള ജീവിതം. "ഒന്നാലോചിച്ചാല് ഞാന് കല്യാണം കഴിച്ചതും, നന്ദിനിക്കുട്ടി കല്യാണം കഴിക്കാതിരുന്നതും തമ്മില് വലിയ വ്യത്യാസമൊന്നും ഇല്ല" എന്നു പറയുന്ന ബാലന്, തന്റെ കുടുംബ ജീവിതത്തെ പറ്റി നന്ദിനിക്കുട്ടിയോട് മനസ്സുതുറക്കുന്നു. ഇവര്ക്കിടയില് പൊയ്പ്പോയ പ്രണയം വീണ്ടും തളിര്ക്കുന്നു.ഒന്നിക്കാന് തീരുമാനിക്കുന്ന ഇവര് ഡെല്ഹിയില് താമസമാക്കാന് തീരുമാനിക്കുന്നു. ഫ്ലൈറ്റ് ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്ത്, പോകാനൊരുങ്ങുന്ന ബാലന്റെ മുന്നിലേക്ക് അപ്രതീക്ഷിതമായി രാജിയും, കുട്ടികളും കടന്നു വരുന്നു. കൂടെ ഗോവിന്ദമേനോനും. എല്ലാ തെറ്റുകളും, കുറ്റങ്ങളും ഏറ്റുപറഞ്ഞ് ബാലന്റെ കാല്ക്കല് വീണ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മാപ്പപേക്ഷിക്കുന്ന രാജി "എന്റെ ബാലേട്ടന്റെ മാത്രമായി ഇനി എനിക്ക് ജീവിക്കണം" എന്ന് പറയുമ്പോള് എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ബാലന്. ഒരിക്കല് കൂടി അവസാനമായി നന്ദിനിക്കുട്ടിയെ കാണുന്ന ബാലന് എല്ലാ നിയന്ത്രണവും വിട്ട് പൊട്ടിക്കരയുന്നു. നന്ദിനിക്കുട്ടി കരയുന്നില്ല. "കുറച്ച് കൂടി കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില് ഒരിക്കലും തിരുത്താനാവാത്ത ഒരു തെറ്റ് നമ്മള് ചെയ്തേനെ. ഇങ്ങനെയൊരു ത്യാഗം ഈ ലോകത്ത് നമുക്കുമാത്രമേ ചെയ്യാന് കഴിയൂ" എന്ന് പറഞ്ഞ് ബാലനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചയക്കുന്നു. ബുക്ക് ചെയ്ത ഫ്ലൈറ്റ് ടിക്കറ്റ് നന്ദിനിക്കുട്ടിയുടെ കയ്യില് കൊടുത്ത്, രാജിയുടെയും, കുട്ടികളുടേയും കൂടെ ബാലന് പോകുന്ന കാഴ്ച് കണ്ട് പൊട്ടിക്കരയുന്ന നന്ദിനിക്കുട്ടി. കാറില്, ദുഖം സഹിക്കാന് വയ്യാതെ കണ്ണുനിറഞ്ഞ്, വിദൂരതയില് നോക്കി ബാലന്.
ചെറിയാന് കല്പകവാടിയുടെ മനോഹരമായ കഥ, സംവിധാനം ചെയ്തത് മോഹന്. ഗാനങ്ങള് കൈതപ്രം, ജോണ്സണ് മാഷിന്റെ സംഗീതവും.
മോഹന്ലാലിന്റെ മനോഹരമായ അഭിനയം. പ്രത്യേകിച്ച്, അല്പം സീരിയസ് ആയ ഒരു I.A.S ഓഫിസര് ആയി. റിസോര്ട്ടില് വച്ച് വീണ്ടും ശോഭനയെ കണ്ടുമുട്ടുന്നതും, അവസാനം വീണ്ടും പിരിയേണ്ടിവരുന്നതുമായ രംഗങ്ങള് വികാര തീവ്രതയോടെ അവതരിപ്പ്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ പ്രണയം തിരിച്ച് കിട്ടുകയും, വീണ്ടും ഒരിക്കല് കൂടി അത് നഷ്ടമാവുകയും ചെയ്യുമ്പോഴുള്ള വേദന ....
Monday, December 17, 2007
പക്ഷേ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
വളരെ നല്ലൊരു ചലചിത്ര വിശേഷം മാഷേ...
പല തവണ കണ്ട ചിത്രമാണെങ്കിലൂം ഈ വരികളിലൂടെ പോകുമ്പോള് വീണ്ടും എല്ലാം ഓര്മ്മ വരുന്നു.
ഈ ഉദ്യമത്തിന് അഭിനന്ദനങ്ങള്...
ഇതു പോലെ ഇനിയും എഴുതൂ...
:)
പൂക്കള് മാത്രമേ കണ്ടുള്ളൂ...
ഞാന് ഈ പടമ് കണ്ടിട്ടീല്ല.
പക്േഷ നാടന് സാേറ നിങ്ങളുെട വിവരണം കലക്കി.
ഒരു പക്േഷ ഞാന് കണ്ടാലും ignore െചയ്തക്കാവുന്ന ചില moments..
Post a Comment